Οικογενειακές στιγμές
Παραμονή Χριστουγέννων. Κάνει κρύο και ο Γιώργος έχει βάλει λίγα ξύλα στο τζάκι. Απλησίαστο το πετρέλαιο. Στο ψυγείο κρέμεται ο εδώ και καιρό απλήρωτος λογαριασμός του ηλεκτρισμού δίπλα στη φωτογραφία της μικρής Ζωής και του μικρού Πάνου. Η Κατερίνα μαγειρεύει τα τελευταία μακαρόνια που υπήρχαν στο ντουλάπι. Τα παιδιά παίζουν κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Έχουν γράψει γράμματα στον Άη Βασίλη και ανυπομονούν για τον ερχομό του.
Ο πατέρας
Ο Γιώργος κρατάει το κεφάλι του καθώς απολαμβάνει τη ζέστη των ξύλων και σκέφτεται. Σκέφτεται υποχρεώσεις, σκέφτεται ότι δεν θα φτάσει το μεροκάματο για δώρα των παιδιών του, σκέφτεται τι έχει κάνει λάθος και δεν μπορεί να προσφέρει στην οικογένειά του αυτά που λαχταρά, αυτά που αξίζουν. Η τηλεόραση είναι ανοιχτή, η ώρα των ειδήσεων. ” 150.000 ευρώ βρέθηκαν κάτω από τη κούνια του παιδιού της Καϊλή – αξιωματούχοι του Ευρωκοινοβουλίου κατηγορούνται για δωροδοκία” , “το καλάθι του Άη Βασίλη”, “το καλάθι της νοικοκυράς“.
Η μάνα
Η Κατερίνα σφίγγει τα δόντια. Με ποιο τρόπο τα 20 ευρώ που έμειναν από το επίδομα θα φτάσουν για φαγητό και δύο σοκολάτες για τα μικρά της… Σπαζοκεφαλιά για γερά μυαλά. Θα πάει σούπερ μάρκετ σε λίγο. Δεν θα πάρει τα παιδιά μαζί γιατί θα ζητάνε. Θα ζητάνε γλυκίσματα και λιχουδιές. Θα ζητάνε αφράτα ψωμάκια και σαλάμι. Θα ζητάνε αυτά που αξίζουν σε όλα τα παιδιά του κόσμου. Θα ζητάνε αξιοπρέπεια, θα ζητάνε ισότητα, δικαιοσύνη. Υπάρχει άραγε καλάθι που να χωρά τη δικαιοσύνη; αναρρωτιέται η Κατερίνα.
Για 20 ευρώ – νεκρός
Στο δελτίο ειδήσεων ακούγεται: “Κατέληξε ο 16χρονος που νοσηλευόταν λόγω σφαίρας που δέχτηκε στο κεφάλι από αστυνομικό”.
“Τουλάχιστον τα παιδιά μου είναι ζωντανά” σκέφτηκε η Κατερίνα.
“Θα μπορούσα να ήμουν στη θέση του” σκέφτηκε ο Γιώργος.
“Πόσο περίεργοι είναι οι μεγάλοι που σκοτώνονται για 20 ευρώ” σκέφτηκε η μικρή Ζωίτσα.
“Όταν μεγαλώσω θα κάνω εφεύρεση, τα αυτοκίνητα θα δουλεύουν με νερό” σκέφτηκε ο μικρός Πάνος.
Για 20 ευρώ βενζίνη μια μάνα θρηνεί το παιδί της. Για 20 ευρώ βενζίνη όλη η κοινωνία περιμένει μια κάθαρση. Για 20 ευρώ έχουμε γίνει τέρατα-εκθέματα σε μια γκροτέσκα παράσταση, μας στοιβάζουν σε καλάθια, μας πετάνε αποφάγια ευτυχίας και εμείς χορεύουμε για να μη μας φυτέψουν σφαίρα αυτοί που κρατάνε τις βαλίτσες με τα λεφτά.
Δικαιοσύνη: όπως και να τη γράψεις, ακούγεται το ίδιο, σημαίνει το ίδιο αλλά δεν ισχύει για όλους.
Ιωάννα Κυμηνά
Πηγή για φωτό: insider.gr
