Συμπόσιο γλυπτικής στην Κεφαλόβρυση Τριφυλίας: Αυλαία με τιμές στον Ικάριο γλύπτη επισκέπτη Αλέξη Ξενία

208

Όμορφες ειδήσεις από την άλλη άκρη της Ελλάδας όπου διεξήχθη τις περασμένες ημέρες το Συμπόσιο Γλυπτικής ”Μνήμες από την Πέτρα στο Μάρμαρο’‘, το συμπόσιο ”έριξε αυλαία” την Παρασκευή και η συμμετοχή του Ικαριώτη γλύπτη Αλέξη Ξενία ξεχώρισε και ο Δήμος Τριφυλλίας τον ανακήρυξε επίτιμο δημότη μαζί με τους γλύπτες Στέλιο Γαβαλά και Γιώργο Σταματόπουλο.

διαβάζουμε στην ιστοσελίδα eleftheriaonline.gr και το ρεπορτάζ του Κώστα Μπούρα, ενδεικτικό του πόσο αγκαλιάστηκε από την τοπική κοινωνία της Κεφαλόβρυσης αυτό το συμπόσιο.

Ένα μικρό χωριό που με τους κατοίκους και τους φίλους τους δείχνουν το δρόμο για το τι πραγματικά είναι πολιτισμός, παράδοση και το κυριότερο πως μπορούν να εμπνεύσουν τις νέες γενιές. Αυτό που δημιούργησαν εκεί είναι κάτι το μοναδικό, για 12 μέρες το χωριό τους έγινε ένα «εργοτάξιο τέχνης και πολιτισμού» όπως σημειώνει και ο πρόεδρος της Τοπική κοινότητας Περικλής Κανελλόπουλος. Γλυπτά που φιλοτέχνησαν 4 γλύπτες θα φιλοξενούνται πλέον στο προαύλιο χώρο του σχολείου του χωριού, μέσα από τα οποία δίνεται έμφαση και στην τοπική ιστορία της περιοχής με τους ηρωικούς Ντρέδες.

Παράλληλα από τις 7 μέχρι τις 12 Αυγούστου στο χώρο του κοινοτικού καταστήματος, φιλοξενήθηκε η σημαντική έκθεση φωτογραφιών και έργων τέχνης «Μύρτις: Πρόσωπο με Πρόσωπό με το παρελθόν».

Έτσι η τελετή λήξης δεν μπορούσε να είναι μια πραγματική γιορτή αυθεντική γιορτή πολιτισμού, καθώς σε όλη αυτή τη διαδικασία συμμετείχε όλο το χωριό που την αγκάλιασε και το κυριότερο τα νέα παιδιά.

Η τελετή λήξης  ξεκίνησε με την περιήγηση στο χώρο έκθεσης των γλυπτών όπου το κοινό είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με τους καλλιτέχνες.

 

Η παρουσία του Αλέξη Ξενία ανάμεσα σε μεγάλα ονόματα της Γλυπτικής διαφημίζει το νησί μας εκτός της ακτογραμμής της Ικαρίας σε επίπεδα Πολιτισμού και Τέχνης που είχαμε καιρό να δούμε σε Ικάριο καλλιτέχνη.

Ο κ.Ξενίας απάντησε στην Ικαριακή Ραδιοφωνία σχετικά με την συμμετοχή του στο συμπόσιο

Ο Ικάριος γλύπτης Αλέξιος Ξενίας

• Πως ήταν η εμπειρία να συμμετέχετε σε μια τέτοια μάζωξη τόσο μακρυά από την Ικαρία;

Η εμπειρία της απόστασης είναι πάντα πάρα πολύ σημαντική δεδομένου ότι φεύγεις από τα δεδομένα που γνωρίζεις πολύ καιρό πας μακριά από το σπίτι, από τον τόπο σου μακριά από ανθρώπους που γνωρίζεις καλά και βρίσκεσαι σε ένα ξένο περιβάλλον οπότε η πρώτη πρόκληση που έχεις να αντιμετωπίσεις είναι το καινούργιο περιβάλλον και οι νέοι άνθρωποι που συναντάς.

Η δεύτερη είναι τέτοια που από το ταξίδι πάντα αποκομίζεις πολύ ωραία πράγματα οπότε και τα δύο είναι μία πολύ καλή και θετική πρόκληση γιατί ο εαυτός μας μπαίνει σε μία διαδικασία υπέρβασης και αναζήτησης, του καινούργιου του νέου, του στοιχείου, έχεις πάντα ένα πλάνο, έχεις πάντα έναν σκοπό όταν πας σε μία τέτοια μάζωξη όπως είναι ένα συμπόσιο γλυπτικής υπάρχει πάντα προγραμματισμένο πλάνο από πολύ νωρίς που προκαθορίζει την επιτυχία ή όχι της αποστολής σου σε μεγάλο βαθμό. Τι κάνεις και πώς θα το κάνεις. Δεν πας ούτε με άδεια χέρια. Ούτε χωρίς προετοιμασία. Είσαι σε μια αποστολή με ότι αυτό συνεπάγεται.

• Είδαμε στις φωτογραφίες ότι κάνατε μαζί με την υπόλοιπη ομάδα πανέμορφα γλυπτά, ήταν πρόκληση ή ήταν κάτι εύκολο για εσάς;

Το κάθε συμπόσιο είναι μία πρόκληση δεδομένου αν θες να πετύχεις κάτι που έρχεται οριακά σε σχέση με το χρόνο δημιουργίας του, εγώ ας πούμε στο μυαλό μου είχα κάτι σχετικά να κάνω σε μεγάλο μέγεθος και η πρόκληση εμφανίζεται πάντα την τελευταία στιγμή γιατί υπάρχουν κάποιοι παράγοντες που μπορούν να τροποποιήσουν τα σχέδια σου απρόοπτα όπως είναι ας πούμε μία αστοχία στα εργαλεία σου ή ένα πρόβλημα στην δομή του μαρμάρου που χρησιμοποιείς ας πούμε ένα πρόβλημα δεν το ξέρεις από πριν ότι θα υπάρχει. Οπότε έχουμε μετά τον παράγοντα της κόπωσης για τις συνθήκες μπορεί να είχε ας πούμε καύσωνα και να σε επηρεάσει να κουραστείς να πέσει ο ρυθμός απόδοσης στην εργασία. Αυτά είναι οι κύριες προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει τώρα τα επιμέρους γλυπτικά ας πούμε στοιχεία στις προκλήσεις είναι ότι όταν αρχίσει και φτιάχνεις αυτό που έχεις ας πούμε φαντασιωθεί και προγραμματίσει, είναι πολύ διαφορετικό στην πλάση του και έπειτα, όταν δηλαδή αποκτά τον πραγματικό του όγκο και μέγεθος.

Από αριστερά, Αλέξιος Ξενίας, Στέλιος Γαβαλάς, Γιώργος Σταματόπουλος

Οπότε εκεί αρχίζει και μία καινούργια παρατήρηση μία καινούργια δουλειά μία καινούργια πρόκληση στο να αποδώσω με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο με το πιο όμορφο ας πούμε προς το μάτι γλυπτό. Όντως ήταν όμορφα και προσεγμένα και τα τρία έργα, θα έλεγα συμπεριλαμβανομένων και το δικό μου με ταπεινότητα και το λέω με την έννοια ότι είμαι ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα για αυτό που εγώ έχω φτιάξει και από ότι κατάλαβα ήταν και η διοργάνωση ικανοποιημένη και το κοινό. Το έργο μου στάθηκε άξιο ανάμεσα στα δύο άλλα έργα των γιγάντων της γλυπτικής Σταματόπουλου και Γαβαλά. Τρία λοιπόν καταπληκτικά μεγάλα και ολοζώντανα γλυπτά από μάρμαρο είναι και ένα επιπλέον από μέταλλο που και σπαράγματα μαρμάρου. Θα μιλήσω ξεχωριστά για τον Γιώργο τον Σταματόπουλο τον μεγάλο καλλιτέχνη γλύπτη διακεκριμένο διεθνώς, όποιος έφτιαξε μία απίστευτη αναμνηστική σύνθεση στο μάρμαρο Θάσου που μας δόθηκε για τους λεγόμενους ντρέδες τους τοπικούς αγωνιστές της περιοχής. Τον Στέλιο τον Γαβαλά έναν καταπληκτικό καλλιτέχνη πολύ μεγάλη ιστορία και όπου έφτιαξε ένα καταπληκτικό γλυπτό, μια αέρινη θα έλεγα εγώ όμορφη φόρμα, την οποία με πολύ μεράκι και τεχνική ταιριάζει σε ένα επίπεδο που δεν έχουμε ξαναδεί και θαυμάσαμε όλη την τόσο γυαλιστερή λεπτομέρεια του. Κάπου χωμένος λοιπόν Ανάμεσα σε αυτούς τους δύο γίγαντες της γλυπτικής, βρέθηκα , δημιούργησα, έμαθα, και άνεβηκα ένα μικρό σκαλοπάτι στην ζωή μου.

Τέλος περνάμε και στο δικό μου που ήταν καθαρά συμβολικό ένα βιβλίο που μιλάει για την ιστορία των Ντρέδων των μαχητών του 1821. Που όπως όταν ερωτήθηκα τι θα μπορούσα να το φτιάξω για την περιοχή, το μόνο που ήρθε στο μυαλό μου ήταν αυτό, γιατί το Ρίπεσι, Κεφαλόβρυση Μεσσηνίας, είναι ένα Αρβανιτοχώρι το οποίο ήτανε κέντρο ας πούμε επαναστατών αρβανιτών και κατά το οποίο έλαβαν μέρος οι τέσσερις μεγάλες μάχες που γίνανε κατά την διάρκεια της Επανάστασης 1821 και υπήρξε πολύ μεγάλη αναχαίτιση των αριθμητικά τεράστιων στρατευμάτων των Τούρκων, οπότε και με βάση το ιστορικό αυτό πλαίσιο φιλοτέχνησα ένα ιστορικό βιβλίο το οποίο μιλάει για τις μάχες αυτές έτσι και στο εξώφυλλο γράφω Ντρέδες 1821 και μέσα συμπεριλαμβάνω στα δύο φύλα που κάνουμε ανάγνωση τις βασικότερες ιστορικές μάχες που έχουνε και το σύμβολο των Φιλικών (της Φιλικής Εταιρείας) των οποίων ήταν μέλος αυτές οι οικογένειες με τα 40 μέλη.

• Η συνεργασία με τους υπόλοιπους καλλιτέχνες πως ήταν; θα δούμε κάτι αντίστοιχο και στο μέλλον; θα μπορούσε να γίνει και στην Ικαρία παρόμοια εκδήλωση;

Τώρα για την Τρίτη σας ερώτηση για το πως ήταν η συνεργασία με τους υπόλοιπους καλλιτέχνες και αν θα δούμε κάτι νέο στο άμεσο μέλλον και αν θα μπορούσε να γίνει και στην Ικαρία παρόμοια εκδήλωση, είναι πολύ καλή η τελευταία ερώτηση και είναι και ερώτηση κλειδί.

Η συνεργασία με τους υπόλοιπους καλλιτέχνες ήταν άριστη, θα μπορούσα να πω ότι κάθε λεπτό και κάθε ώρα μαζί τους ήταν ένα πολύ μεγάλο σχολείο τόσο για τον Σταματόπουλο Γιώργο όσο και για τον Στέλιο Γαβαλά, καταπληκτικοί άνθρωποι ως γλύπτες και ως χαρακτήρες, κανονικοί δάσκαλοι, μεστοί και ηθικοί, παράδειγμα προς μίμηση. Το συμπόσιο δεν είχε τη μορφή διαγωνισμού αλλά συναγωνισμού, παλεύαμε σκαλίζοντας όλοι μαζί μέρα νύχτα να αποδώσουμε κάτι και να το αφήσουμε πίσω στο χωριό εκεί στο οποίο ήμασταν προσκεκλημένοι και μας δόθηκε άπλετη φιλοξενία και φροντίδα από τους κατοίκους.

Στιγμές συμμετοχής του κοινού στο συμπόσιο

Λοιπόν σχετικά με το αν θα δούμε κάτι αντίστοιχο στο μέλλον, θα δείτε σίγουρα ήδη έχει πέσει στα σκαριά μια νέα πρόκληση για το 8ο Διεθνές Συμπόσιο Γλυπτικής στην Αγία Νάπα στην Κύπρο πολύ μεγαλύτερη διοργάνωση μεγαλύτερου βεληνεκούς, μεγαλύτερης απήχησης, έχοντας ήδη ένα μεγάλο γλυπτικό πάρκο, περισσότερες μέρες εργασίας. Θα είναι το τρίτο συμπόσιο στο οποίο πρακτικά θα συμμετέχω και θα αφήσω έργο. Σχετικά με το αν θα μπορούσαμε να ονειρευόμαστε επίσης μια αντίστοιχη δράση στην Ικαρία, πρέπει να πω αντιπαραθέτοντας, ότι στο Ρίπεσι της Μεσσηνίας εκεί πέρα στην Κεφαλόβρυση σκοπός ήταν να δούμε και άλλα συμπόσια να συμβαίνουν εφεξής, να είναι δηλαδή αυτό που έγινε φέτος το πρώτο να και να αποτελέσει πόλο έλξης για να δημιουργηθούν κι άλλα κι άλλα και άλλα και να γίνει ένα μικρό χωριό ας πούμε γλυπτών, τώρα σχετικά με την Ικαρία, η απάντηση είναι ναι, έχει τα το χώρο έχει το μέρος που θα μπορούσε Ικαρία να φιλοξενήσει και τους καλλιτέχνες αλλά και τα έργα, και έχει το ανθρώπινο δυναμικό και τις δυνατότητες φιλοξενίας που χρειάζονται. Θα πρέπει όμως να το πάρει λίγο πιο θερμά και να επιμεληθεί κατά κύριο λόγο η περιφέρεια ή ο δήμος γιατί το βασικό πάντα είναι χρηματοδότηση. Ο δήμος να δει λίγο πιο σοβαρά το κομμάτι αυτό της φιλοξενίας του της δημιουργίας ενός συμποσίου ενός πόλου έλξης και πηγής εσόδων που όσο στέκεσαι στο συμπόσιο βλέπεις πόσος κόσμος περνάει κάθε μέρα να ρθει να δει να θαυμάσει σε δημόσια θέα στο Συμπόσιο τι κάνουν οι γλύπτες από κοντά, σε πραγματικό χρόνο και όχι μέσα στο εργαστήριο τους που δεν τους βλέπει κανένας.

Το μεγαλύτερο μήνυμα του συμποσίου γλυπτικής να έρθουν σε επαφή με τις τέχνες ο κόσμος και η ανάδειξη πολιτισμού και της Ικαριώτικης κουλτούρας και φιλοξενίας, αυτό από μόνο του θα αποτελούσε πολύ καλό κίνητρο με την κατάλληλη προώθηση φυσικά και διαφήμιση όπου θα έρθουν επισκέπτες από όλο τον κόσμο να δούνε το Συμπόσιο γλυπτικής στην Ικαρία. Έχουμε πολλούς αξιόλογους καλλιτέχνες στο νησί μας που θα μπορούσαμε να προσκαλέσουμε αλλά όσο και απέξω. Λοιπόν σίγουρα είμαι κατηγορηματικός σε αυτό, θα μπορούσε να γίνει στην Ικαρία μία παρόμοια εκδήλωση, έχουμε όλο το επιστημονικό υλικό και τον χώρο στον οποίο θα μπορούσαν να γίνουν αυτά τα ωραία, αυτή η εκδήλωση. Κλείνοντας θα ήθελα να δώσω ευχαριστίες σε όλους τους συμμετέχοντες του συμποσίου και για την φιλοξενία τους ήταν μοναδική. Ίσως να είναι και το μοναδικό συμπόσιο που θα μπορούσε να έχει συμβεί κάτι τέτοιο μας άνοιξαν τα τις πόρτες των σπιτιών τους. Όλοι οι κάτοικοι μας αγκάλιασαν και κάθε μεσημέρι τρώγαμε σε διαφορετικό σπίτι απίστευτα πιάτα της τοπικής παράδοσης, δεν νοιώσαμε μόνοι ούτε στιγμή, καθόλου αποξενωμένοι, δεν βαρεθήκαμε, δεν προλάβαμε να πάρουμε ανάσα από την επιτακτική ας πούμε φιλοξενία του χωριού. Και φυσικά μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο ονειρεύομαι ότι θα μπορούσε να γίνει ένα συμπόσιο γλυπτικής και στην Ικαρία να δούνε την φιλοξενία των ικαριωτών και όχι να γίνει με ένα μηχανιστικό τρόπο.

Ιδιαίτερες ευχαριστίες στους:

Στον Γιώργο Παπασωτηρίου, βοηθός γλύπτη, που με την καθοριστική συμμετοχή του με βοήθησε στην κύρια αφαίρεση όγκου.

Στον Στέλιο Παναγιωτόπουλο για την συμμετοχή του με με σπαράγματα από τον μαρμάρινο όγκο μου για την δημιουργία ενός ξεχωριστού γλυπτού για την Μυρτιδα, και για την παρέα του και τις συζητήσεις που κάναμε για τα έργα μας.

Τέλος ιδιαίτερες ευχαριστίες στον Γιώργο Σταματόπουλο που με προσκάλεσε όσο και στον πρόεδρο της κοινότητας Περικλή Κανελλόπουλο και την ομάδα διοργάνωσης, που χωρίς αυτούς δεν θα είχα φτάσει ποτέ σε αυτό το σημείο.

Συνεχίζει το ρεπορτάζ της eleftheriaonline.gr την καταγραφή της λήξης του συμποσίου:

Στους χαιρετισμούς που ακολούθησαν ο πρόεδρος της ΤΚ Περικλής Κανελλόπουλος καλωσόρισε όλους στο χωριό και επισήμανε ότι η συγκίνηση τους είναι μεγάλη δίπλα στα γλυπτά των αγαπημένων καλλιτεχνών και της συντροφιάς της Μύρτιδως. Η βραδιά είπε είναι αφιερωμένη σε όσους συνέβαλαν να πραγματοποιηθεί το Συμπόσιο που τα αποτελέσματα του είναι πέρα από κάθε προσδοκία.

Η πρόεδρος των Αποδήμων Κεφαλοβρυσητών Μαριάννα Τσουρεκά, επισήμανε ότι μπήκαν 2 μεγάλες σφραγίδες πολιτισμού στο χωριό τους η μια με το Συμπόσιο Γλυπτικής και μια με τη σημαντική έκθεση Μύρτις.

Εκ μέρους του Δήμου Τριφυλίας ο αντιδήμαρχος Σωτήρης Μπακούρος, επισήμανε ότι αναδεικνύεται πως όταν υπάρχει σύμπνοια ακόμη και ένα μικρό χωριό μπορεί να κάνει πολλά πράγματα. Ενώ ανακοίνωσε ότι ο Δήμος θα κηρύξει επίτιμους δημότες τους καλλιτέχνες που συμμετείχαν στο συμπόσιο.

Ο βουλευτής Ιωάννης Λαμπρόπουλος τόνισε ότι “όταν είμαστε όλοι μαζί και στοχεύουμε όλοι μαζί, αφήνουμε έργο και διδάσκουμε. Πρέπει να πράττουμε μονιασμένο”ι. Ενώ επαίνεσε όλους που συνέβαλαν στην πραγματοποίηση του Συμποσίου.

Ο Περικλής Μαντάς τόνισε πως “είναι εξαιρετικό αυτό που έγινε, υλοποιήθηκε είπε η πιο εξαιρετική ιδέα που έχει δει στις πολιτιστικές εκδηλώσεις”.

Η αντιπεριφερειάρχης Άννα Καλογερόπουλου επισήμανε ότι “είναι καταπληκτική όλη η προσπάθεια που έγινε, η τέχνη λειτουργεί ως οξυγόνο”. Ενώ τόνισε ότι πρέπει να έχουμε ως φάρο τον πολιτισμό που κάνει την Ελλάδα να ξεχωρίζει.

Στη συνέχεια το λόγω είχαν οι καλλιτέχνες  Αμαλία Καρκούλια, Γιώργος Παπασωτηρίου,  Στέλιος Γαβαλάς, Αλέξιος Ξενίας, Γιώργος Σταματόπουλος , Στέλιος Παναγιωτόπουλος.

Ο Αλέξιος Ξενίας με τον επίκουρο  καθηγητή ορθοδοντικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Μανώλη Παπαγρηγοράκη

Ενώ χαιρετισμό απεύθυνε και ο επίκουρος  καθηγητής ορθοδοντικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Μανώλης  Παπαγρηγοράκης.

Η κήρυξη της λήξης ήταν εκρηκτική με δύο κανονιοβολισμούς, ενώ στη συνέχεια ο λόγος στην συνέχεια ανήκε στους νέους και τα παιδιά του χωριού που ευχαρίστησαν και αποχαιρέτησαν όλους  με τα μουσικά τους όργανα και το τραγούδι τους.

Στο τελευταίο δε τραγούδι είναι χαρακτηριστικοί οι στίχοι που εμπνεύστηκαν

«Ευχαριστούμε κυρ Ξενία που ήρθες απ’ την Ικαρία

Το γλυπτό σου να αφήσεις

Το χωριό μας να αγαπήσεις

Και του Στέλιου το γλυπτό θα στολίσει το χωριό

Που ειν’ στη τέχνη του τεχνίτης κι εμπνευσμένος απ’ τη Μύρτις

Και ο Γιώργος ο παλιός που δουλεύει σαν τρελός

Και ζητάει φαγητά μόνο όμως τα εκλεκτά

Το έργο αυτό του Γαβαλά που ειν’ γεμάτο με κλειδιά

Το χωριό να εμπλουτίσει και με τέχνη να γεμίσει

Και ο Γιώργος ο ψηλός που ήρθε γλύπτης βοηθός

Λίγες μέρες πριν τελειώσει

Ήρθε όλους να μας σώσει

Όλο δυνατά γελάει και τη Μύρτιδα ξυπνάει

Ο Μανώλης είναι αυτός που είναι ορθοδοντικός

Και όλοι οι άλλοι που βοηθήσαν και τους γλύπτες μας ταΐσαν

Χίλια χρόνια να μας ζήσουν και το χορό να συνεχίσουν».

---

Κλείνουμε αυτή την αναφορά στο Συμπόσιο με τις σκέψεις το Ικάριου Γλύπτη Αλέξιου Ξενία για το έργο του στου στο Ρίπεσι της Μεσσηνίας:

Συμπόσιο γλυπτικής στο Ρίπεσι Μεσσηνίας, 2022 «Εν Ρίπεσι» Με την παρούσα κάτοθι πρόταση προσπαθώ να περιγράψω με ακρίβεια και σαφήνεια τις λεπτομέρειες του γλυπτικού έργου που μελέτησα ώστε να δημιουργήσω στο συμπόσιο γλυπτικής στο Ρίπεσι Κεφαλόβρυσης, για τα 200 χρόνια της ελληνικής επανάστασης και όχι μόνο, που η επέτειος ξεκίνησε πέρυσι το 2021 και συνεχίζεται ακόμα και φέτος.

Η αφορμή μου δόθηκε από τους ηρωικούς πολεμιστές Ντρέδες, μελετώντας την ιστορία της Κεφαλόβρυσης και των γύρω περιοχών, νομίζω ότι δεν υπάρχει καταλληλότερος τρόπος για να εκφράσω το αποτύπωμα των Ντρεδών στην ελληνική επανάσταση, παρά μόνο φιλοτεχνώντας ένα ιστορικό βιβλίο που αναφέρει τις ιστορικές τους μάχες, μάχες κομβικές που χωρίς αυτές, οι κατακτητές θα είχαν προχωρήσει όλο και περισσότερο στα σχέδια τους, ενώ με αυτές αποκλείστηκαν δια παντός.

Μάχες ιστορικές, γιατί άλλαξαν όλη την ροή της ιστορίας όπως την γνωρίζουμε και είχαν πανελλήνιο αντίκτυπο.

Οι Ντρέδες, δεν έγραψαν ιστορία, ήταν η ιστορία. Κάπως έτσι λοιπόν προέκυψε ένας μαρμάρινος τόμος, διαστάσεων 1μ. χ 1μ. ανοιχτός στην μέση όρθιος, αναγράφοντας στο δεξί φύλλο τις 5 σημαντικότερες μάχες, 4 επαναστάσεις και μια κοινωνική κάτω δεξιά Εν Ρίπεσι, με καλλιγραφική γραφή, στο αριστερό φύλλο προτείνω να σκαλίσω τα σύμβολα της φιλικής εταιρείας, των οποίων ήταν μέλη οι Ντρέδες.

Ο σταυρός, το στεφάνι, δύο δόρατα με δύο σημαίες που αναγράφουν ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ και οι 16 στήλες που ενώνονται χιαστί και συμβολίζουν τον δεσμό των φιλικών.

Στο εξώφυλλο έχουμε τον τίτλο Ντρέδες 1821. Ένα γλυπτό που στο σύνολο του σε κάνει ακόμα και αν δεν ξέρεις , να καταλαβαίνεις κατευθείαν ότι οι Ντρέδες πρόκειται για την ιστορία της ελληνικής επανάστασης και του τόπου που στέκεσαι. Ένας ιστορικός τόμος από μόνος του.

Μπροστά και δεξιά στην βάση του βιβλίου προτείνω την δημιουργία μελανοδοχείου και πένας φτερού, ένδειξη ότι μόλις γράφτηκε η ιστορία σε εκείνο το σημείο, χωρίς ωστόσο να καθιστά περιοριστική τόσο την τοποθέτηση τους στο γλυπτό όσο και τα σημεία τους επάνω στην μακέτα. Το έργο θα ολοκληρωθεί σε λευκό μάρμαρο Θάσου κατά το πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου στο Ρίπεσι, όπου και θα λάβουν χώρα οι εργασίες του συμποσίου στου οποίου έχω την τιμή να είμαι καλεσμένος να συντελέσω δημιουργικά κι εγώ με την σειρά μου για την ιστορία του τόπου μας. Το γλυπτό αυτό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί κάλλιστα για κατάθεση στεφάνων σε ανάλογη γιορτινή περίσταση.