Συμφωνούμε με τη συναδέλφισσα Ρεβέκκα Καραγάτση, ότι απουσιάζει από την τοπογραφία του νησιού η ιστορία του εκτοπισμού εκατοντάδων πολιτικών εξόριστων: η ιστορία των κοινωνικοπολιτικών αγώνων και των διώξεων στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, των συνθηκών ζωής των εξόριστων στη Λήμνο, των σχέσεών τους με τους ντόπιους, και άλλα θέματα όπως τα έχει αναδείξει η σύγχρονη ιστοριογραφία του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα.
Υιοθετούμε την πρόταση για τη δημιουργία και τη λειτουργία μουσείου στη Λήμνο και μάλιστα στο Κοντοπούλι, χώρο εξορίας του ποιητή Γιάννη Ρίτσου, όπου θα εκτίθεται υλικό που θα έχει συλλεγεί μετά από επιστημονική έρευνα, ώστε να αποδίδεται και να μην αλλοιώνεται η ιστορική αλήθεια. Ένα μουσείο όπου θα μπορούσαν να γίνονται εκδηλώσεις και να λειτουργεί ως χώρος μελετών και εργασιών των σχολείων της Λήμνου.
Προσθέτουμε ότι στο χώρο του μουσείου αυτού θα μπορούσε να εκτεθεί το έργο και η δράση των δασκάλων που ίδρυσαν το ΕΑΜ στη Λήμνο και διώχθηκαν και θυσιάστηκαν για τη δράση τους και τις ιδέες τους, όπως ο Κώστας Ανδριώτης που εκτελέστηκε στη Θεσσαλονίκη το 1943, ο Γιώργος Βασδέκης, ο Λεωνίδας Βελιαρούτης, ο Λάζαρος Γιωτόπουλος, ο Μανώλης Βουλαλάς, που απολύθηκαν και εξορίστηκαν στην Ικαρία και τη Μακρόνησο από το μετεμφυλιακό αστικό κράτος.
Επίσης υιοθετούμε την πρόταση για τη δημιουργία ενός χώρου, που θα παραχωρήσει ο Δήμος Λήμνου για αυτόν το σκοπό, ικανοποιώντας έτσι προσωρινά την ανάγκη ανάδειξης των παραπάνω θεμάτων και προσφέροντας ειδικότερα ένα πεδίο δημιουργικών συναντήσεων στα παιδιά.
Αναδημοσίευση από : https://www.alfavita.gr
