Ικαρία 7/3/22
Με αφορμή το γεγονός της διάτρησης της δεξαμενής των παλαιών λαδιών (από τα καΐκια και τις βάρκες) που έχει τοποθετηθεί στο λιμάνι του Ευδήλου, θα ήθελα ακόμα μια φορά να επικοινωνήσω τα δυσεπίλυτα προβλήματα του Λιμενικού Ταμείου.
Το Σάββατο 6/3 ενημερώθηκα ότι η δεξαμενή έχει τρυπήσει και υπάρχει κίνδυνος τα λάδια να καταλήξουν στην θάλασσα.
Όλοι απαιτούσαν από το Λιμενικό Ταμείο (στην ουσία από τον εξής έναν) χωρίς κανέναν υπάλληλο και χωρίς κανένα τεχνικό μέσο να βρει λύση στο πρόβλημα. Είναι τέτοια η διαδικασία που για να στείλουμε έναν άνθρωπο (εάν βρεθεί ενδιαφερόμενος) να δει το πρόβλημα και να προτείνει λύση απαιτούνται 3 συμβούλια.
Χωρίς ακόμα να έχω αναλάβει επίσημα χρέη προέδρου, άρχισα να τηλεφωνώ και να παρακαλώ όποιον σκεφτόμουν ότι μπορεί να βοηθήσει. Ο Δήμος Ικαρίας μέσω του αντιδημάρχου τεχνικών υπηρεσιών του δήλωσε αναρμόδιος (και προφανώς είναι). Τα βενζινάδικα και συνεργεία με ενημέρωσαν ότι δεν μπορούν να βοηθήσουν και με πληροφόρησαν ότι έρχεται κάποιος ανά εξάμηνο για να τα περισυλλέξει. Ο τοπικός σύλλογος επικοινώνησε μαζί μου για να βρω λύση, ενώ οι αλιείς που κάνουν χρήση της δεξαμενής αρκέστηκαν να ενημερώσουν το σύλλογο. Η λύση βρέθηκε από καθαρή τύχη, όταν τηλεφώνησα στην εταιρεία που κατασκευάζει το λιμάνι και μου είπαν ότι θα τα πάρουν για ανακύκλωση αυτοί.
Η τύχη όμως δεν ευνοεί πάντα και θα πρέπει να βρεθούν οριστικές λύσεις. Υποχρέωση του Συμβουλίου του Λιμενικού Ταμείου είναι να παίρνει αποφάσεις για τη λειτουργία και την πρόοδο των λιμανιών. Παραδείγματος χάρη να κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες, για την έγκριση των χερσαίων ζωνών ή την εύρεση πόρων για την εκτέλεση έργων σ’ αυτά. Τα μέλη είναι άμισθοι σύμβουλοι και όχι άμισθοι υπάλληλοι και αυτό πρέπει να είναι ξεκάθαρο σε όλους. Ως μέλη του συμβουλίου δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε σε υποχρεώσεις που δεν μας αναλογούν και δεν αποτελούν υποχρέωση κανενός διοικητικού συμβουλίου έμμισθου ή άμισθου (όπως στην δική μας περίπτωση), καμίας δημόσιας υπηρεσίας ή οργανισμού στην χώρα μας.
Το να πρέπει για παράδειγμα να μαζέψουμε λάδια (που δεν γνωρίζουμε καν πως γίνεται), είναι σαν να πάρουν φωτιά τα σκουπίδια, και να υποχρεούται ο Δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο να τη σβήσει. Χωρίς υπαλλήλους, χωρίς την πυροσβεστική, χωρίς οχήματα, χωρίς καν μάνικες.
Η λύση όπως έχω αναφέρει σε προηγούμενο άρθρο μου, είναι η ίδρυση Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου. Με ικανοποίηση είδα ότι το Δημοτικό Συμβούλιο υιοθέτησε παμψηφεί αυτή την πρόταση. Σύμφωνα με πληροφορίες τις επόμενες μέρες θα σταλεί η απόφαση στα αρμόδια υπουργεία.
Μέχρι να βρεθεί οριστική λύση, πρόταση μου είναι η υπογραφή σύμβασης μεταξύ Λιμενικού Ταμείου και Δήμου Ικαρίας (όσον αφορά τα λιμάνια της Ικαρίας) και Δήμου Φούρνων (όσον αφορά τα δικά του λιμάνια), που με το εύλογο αντίτιμο θα αναλάβουν την παροχή υπηρεσιών καθαριότητας και τεχνικών υπηρεσιών με τα μέσα και τους υπαλλήλους που αυτοί διαθέτουν. Τα λιμάνια είναι η βιτρίνα και η πύλη εισόδου των νησιών μας και χρειάζονται βοήθεια από όλους.
Με εκτίμηση,
Θοδωρής Ανδριώτης
