Νοέμβρης ήταν, μάτια μου, μες στη νυχτιά του κόσμου…
με τον νοτιά με τον βοριά, λαλάτε την, τη ΛΕΥΤΕΡΙΑ!
Νοέμβρης του 1973: ο Νοέμβρης των αγώνων, για ελευθερία και Δημοκρατία, ο Νοέμβρης της τιμής και της αξιοπρέπειας, ο Νοέμβρης της Νίκης!
Νοέμβρης του 2019: ο Νοέμβρης του νέου ξεκινήματος για ελευθερία και Δημοκρατία, ο Νοέμβρης του δικού μας Παρόντος και Μέλλοντος χρόνου, ο Νοέμβρης που θα φέρει και πάλι τη Νίκη!
Ο Νοέμβρης του χθες σε απόλυτη συμφωνία με το Νοέμβρη του σήμερα… συνεχίζουμε την πορεία μας φανεροί πεζοπόροι σε δρόμους που λαμποκοπούν μες στη μελαγχολία του φθινοπώρου.
Πιστοί και Παρόντες στα μεγάλα προσκλητήρια της Ιστορίας, είμαστε εδώ και μπροστά κι ας μας συκοφαντούν, πάντοτε μας συκοφαντούσαν όπως και τότε, κι ας μας χτυπούν με τσεκούρια οι νεοφώτιστοι «εξουσιαστές», πάντοτε μας χτυπούσαν όπως και τότε, κι ας μας χλευάζουν οι αρνητές, οι αγράμματοι, οι ρατσιστές, οι φασίστες, πάντοτε μας χλεύαζαν όπως και τότε, κι ας μας απειλούν με ξερονήσια και αφανισμούς, πάντοτε μας απειλούσαν όπως και τότε!
Κι όμως είμαστε και πάλι εδώ και μπροστά σε κάθε βήμα για Ελευθερία και πάλι, για Δημοκρατία και πάλι, για κοινωνική Αλληλεγγύη και πάλι, για Δικαιοσύνη και πάλι, γιατί εμείς κρατάμε γερά από ρίζες γερές… είμαστε τέκνα και εγγόνια αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, είμαστε παιδιά και εγγόνια αγωνιστών «ηρώων» της Μακρονήσου, είμαστε αδέρφια και παιδιά των Λαμπράκηδων! Είμαστε οι συνεχιστές μιας μακραίωνης παράδοσης που δεν έχει να χάσει παρά μόνο το φόβο που θέλουν και πάλι να μας φορτώσουν . Έχουμε όμως να κερδίσουμε ολόκληρη τη ζωή, όχι την μισή… δεν διαπραγματευόμαστε ούτε σπιθαμή της Ανθρωπιάς μας, έτσι μάθαμε, έτσι μας έμαθαν αυτό είναι και ο Πολιτισμός μας και η Περηφάνια μας και η Περιουσία μας που δεν έχει κανένα αντάλλαγμα στα δικά τους χρηματιστήρια «αξιών» του άνομου κέρδους και της ρεμούλας!
Οι νεκροί εκείνου του αγώνα στοιχειώνουν τις μέρες μας τώρα που ταπεινά θα ρίξουμε ένα κόκκινο – κατακόκκινο γαρύφαλλο στο προαύλιο του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ. Τι ύβρις! από μεριάς εκείνων που τους αρνούνται και τι χυδαιότητα από αυτούς που νομίζουν ότι με απατηλότητες και ανήθικα ψεύδη μπορούν να παρασύρουν έναν ολόκληρο λαό στις βρώμικες φιλοδοξίες τους! Η ασχήμια ετούτη που οδηγεί σε πόνο γρήγορα θα ζητήσει κδικιωμό, και η Νέμεσις δεν μπορεί παρά να εμφανιστεί με όλη της την μεγαλοπρέπεια.
Κι αν η γραφίδα του Μακρυγιάννη ήταν το σκεπάρνι που χάραξε τόσο επώδυνα τα δεινά της φυλής μας στην κορυφαία στιγμή της ύπαρξής της, η εξέγερση του ’73 είναι η φλόγα που έκανε και πάλι το σκεπάρνι να ξαναγράψει ι τα πάθη και τους πόθους μας!
Η μνήμη ετούτη ζωντανή μας καθοδηγεί, δεν σκιάζεται μήτε φοβάται, ανταμώνει με την δική μας θέληση και δίψα να αλλάξουμε και πάλι την ρότα της ιστορίας όλοι μαζί όπως τότε!
Οι σελίδες που γράφηκαν εκείνο το Νοέμβρη δεν σκίζονται μήτε μπορούν όσο και να το θέλουν να μουτζουρωθούν, έχουν μπει βαθιά στην συνείδηση του κάθε προοδευτικού και Δημοκράτη Πολίτη που και πάλι αντιστέκεται στη νέα «λαίλαπα» ενός αυταρχικού κράτους, κι αυτή η αντίσταση θα είναι καθολική όπως τότε! Και τούτο είναι πιότερο που τους τρομάζει…
Το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ πέρασε στην «αθανασία» των συμβόλων εκείνων που δίνει και θα δίνει στις νέες γενεές, αγάπη αμέτρητη στη ζωή, ελπίδα στον αγώνα, πίστη σε ιδανικά και το σπουδαιότερα την υπέρτατη αξία της ανθρώπινης αρετής που είναι η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ! Μας έμαθε να είμαστε συνεχώς σε εγρήγορση γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο, μας έμαθε να ονειρευόμαστε ξυπνητοί και να παλεύουμε νυχθημερόν για το όνειρο.
Απάνω στις βροντές των καιρών και την ταραχή των ημερών τραβάμε τον έναν και μόνο δρόμο ανηφορικός αλλά και πανέμορφος, τραγουδώντας της «Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ…» υψώνοντας την γροθιά μας όλοι μαζί όπως τότε!
Χαρούλα Κ.Κοτσάνη
Νοέμβρης 2019
