Φύτεμα: (Γήπεδο); παρακμή; εγκατάλειψη; ή με μια άλλη ματιά χώρος ανάπλασης, άθλησης και διασκέδασης;
Το Φύτεμα το έζησα σαν γήπεδο που μαζευόμασταν μερικά παιδιά και παίζαμε τόπι, απαραίτητη προϋπόθεση θυμάμαι ήταν βέβαια κάποιοι να φοράνε και το μπανιερό τους.
Τα χρόνια πέρασαν, δεν έχει σημασία πόσα βέβαια, για ευνόητους λόγους. Η ζωή όμως με έφερε κάποια στιγμή να περνάω κάθε μέρα από πάνω.
Η ημέρα όμως που με προβλημάτισε και με έκανε να σταματήσω και να παρατηρήσω ήταν μια χειμωνιάτικη ηλιόλουστη Πέμπτη που το τοπικό δημοτικό είχε πάει τα παιδάκια για εκδρομή.
Αυτά λοιπόν τα παιδάκια μη έχοντας να κάνουν κάτι από το να παίζουν πετώντας βότσαλα στην θάλασσα,μου ήρθε αμέσως το γιατί,και το πως.
Πως λοιπόν το Φύτεμα από ένα γήπεδο ο θεός να το κάνει, με σαπισμένες κολώνες φωτισμού, και ετοιμόρροπα αποδυτήρια, τέρματα χωρίς δίχτυα και πάει λέγοντας θα μπορούσε να μετατραπεί σε έναν πολυχώρο πραγματικό στολίδι για το νησί και το χωριό.
Ένα χώρο που θα το χαίρονται όλοι, όπου θα μπορούσε να περιλαμβάνει ένα γήπεδο μπάσκετ, τένις, εγκαταστάσεις στίβου μίας και έχουμε παιδιά στο νησί που ασχολούνται με το άθλημα, ένα πέτρινο θεατράκι ίσως, που θα δίνονται παραστάσεις, παγκάκια, δέντρα, ένας χώρος απόλαυσης για μικρούς και μεγάλους.
Επίσης η δικαιολογία που ακούω από κάποιους είναι δίπλα στην θάλασσα, απλά δεν υπάρχει λογική, όλα είναι θέμα συντήρησης και πρόληψης. Αυτά που προανέφερα επίσης θα μπορούσαν να κατασκευάζονται τμηματικά αν υπάρχει ένα πλάνο του χώρου.
Το άρθρο αυτό απευθύνεται σε όλους τους φορείς του νησιού μας με πραγματική αγνή πρόθεση, χωρίς να κοιτάω το παρελθόν και στο τι έγινε παρά μόνο στο μέλλον, θέλω να πιστεύω σε κάτι τέτοιο είμαστε όλοι μαζί ώστε να γίνει μια αρχή.
Και περνώντας να βλέπουμε τα χαμόγελα των παιδιών μας να μεγαλώνουν…
Άκης (Ηλίας) Παπαγγελής
