5
Γράφει ο
Γράφει ο
Γιώργος Αθανασιάδης
Δικηγόρος – Θεατρικός συγγραφέας
Τον πρώτο – δέυτερο χρόνο μετά την ηρωϊκή επανάσταση του 1821, οι ολιγαρχικοί της εποχής, κοτζαμπάσηδες, μερίδα του ανώτερου κλήρου, πλοιοκτήτες, μεγαλέμποροι και όλος αυτός ο συφερτός των συνεργατών των Τούρκων βλέποντας να χάνουν τα προνόμια τους , απο τους επαναστάτες, δημιούργησαν δύο μεγάλους εμφυλίους πολέμους, μεσούσης της επανάστασης.
Διήρεσαν με πολύ χρηματισμό το λαό, προκειμένου να διατηρήσουν τα προνόμια τους και τη γή υπό τον έλεγχο τους. Στις πράξεις τους αυτές, χρησιμοποιούσαν την φράση Εθνος, πατρίδα, θρησκεία, επ ονόματι των οποίων διέπρατταν τα ανοσιουργήματα τους, με τη βοήθεια τότε των "Προστάτιδων δυνάμεων" βυθίζοντας το νεοσύστατο τότε κράτος στο χρέος και την χρεωκοπία, μέσω του Αγγλικού δανείου και των επέκεινα δανείων. Απο την άλλη πλευρά, οι τότε "Προστάτιδες δυνάμεις" Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία κλπ για τα δικά τους συμφέροντα ήθελαν τον διαμελισμό της θνήσκουσας και διαβρωμένης Οθωμανικής αυτοκρατορίας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και βρήκαν σύμμαχους για τα ελεεινά σχέδια τους και το ξεπούλημα του θνησιγενούς τότε κρατιδίου που δημιουργήθηκε. Επέβαλαν ,αντιβασιλείς, βασιλέα τον Οθωνα, και όλο το ολιγαρχικό καθεστώς της εποχής, όλους τους νενέκους σε υψηλά αξιώματα, καταπατώντας όλες τις ελευθερίες και την κοινωνική δικαιοσύνη και ισονομία, διανομή της γής στό λαό κλπ. Χιλιάδες οι νεκροί και οι καθημερινές εκτελέσεις ηρώων του 21 για ασήμαντη ή με παντελή έλλειψη αφορμής.
Ετσι διαμορφώθηκε το σάπιο πολιτικό σύστημα , της κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος, του ρουσφετιού και της απορρόφησης όλων τότε των κεφαλαίων του Αγγλικού δανείου,που χρηματοδοτούσε απλά και στήριζε το καθεστώς της εποχής, με οικονομικές παροχές προς τους ημετέρους στήριξης δικτατοριών και χρηματισμό χιλιάδων προδοτών και άλλων απελπισμένων καθώς και όλων των κακοποιών στοιχείων της εποχής για στήριξη της εξουσίας.
Το σύστημα αυτό , ουδέποτε έκτοτε σταμάτησε να κινείται στα ίδια πλαίσια νοοτροπία, η Ευρώπη και ο δυτικός κόσμος, στα πλαίσια της σύγκρουσης συμφερόντω με τον ανατολικό κόσμο χρησιμοποιούν ώς ένα απο το προπύργια των σκοτεινών σχεδίων τους για την επιρροή τους στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, το χώρο των Βαλκανίων και της Ελλάδας.
Καλλιέργησαν και μετέδωσαν στον αγράμματο τότε, ευκολόπιστο αλλά και κουρασμένο, απογοητευμένο και απελπισμένο Ελληνικό λαό, μεγαλοϊδεατισμούς, έριξαν στο παιχνίδι και προφητείες για εδραίωση των σχεδίων τους αποδεκτές απο τους θρησκόληπτους και φοβισμένους πολίτες. Ολο αυτό το πακέτο, με διαρκείς ανανεώσεις και ίσως κάποια φωτεινά διαλείμματα συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας. Η χώρα έχει περάσει περιόδους πτωχεύσεων , πολεμικών συρράξεων. Κάθε φορά μετά απο τις περιόδους αυτές , οι πραγματικές αγωνιστές στης ελευθερίας της πατρίδας, που έδωσαν τη ζωή τους, τα νειάτα τους, τη ψυχή τους παραγκωνίζονταν, η ιστορία αλλοιωνόταν, πέθαιναν πάμπτωχοι και πεινασμένοι, ζητιάνοι (όπως ο ήρωας Νικηταράς στον Πειραιά). Αντίθετα, οι συνεργάτες του εχθρού, διετήρησαν τα προνόμια τους και την εξουσία και ο κατάλογος εξιστόρησης των γεγονότων τελειωμό δεν έχει..
Ιερείς και ιεράρχες ευλογούσαν τα όπλα των εκφραστών των πολιτικών αυτών και ευλογούσαν εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου, τους οποίους ενέτασσε η ολιγαρχική διακυβέρνηση της χώρας στο στράτευμα ή στην διατήρηση της εξουσίας ως αρίστους διαχειριστές της βίας, της νοθείας, των σφαγών, της καταστροφής χωρίς ίχνος συνείδησης και με απόλυτο κίνητρο το οικονομικό τους συμφέρον.
Μήπως για την τακτοποίηση των πραγμάτων και τη σύγκριση με το σήμερα αρκεί μια απλή αλλαγή ονομάτων;
Ελλάδα του 19ου αιώνα;
Ελλάδα του 2014;;;
