Ελεύθερη Πένα

Με αφορμή πρόσφατα δημοσιευμένο επετειακό για το Πολυτεχνείο άρθρο του Βουλευτή Σάμου κ. Δ. Σεβαστάκη. Κων. Χ. Χαραλαμπίδης γράφει. Όχι… Δεν σκοπεύω να εμπλακώ σε ιδεολογικές και πολιτικές αναλύσεις. Άλλωστε τα πράγματα είναι πια τόσο εξόφθαλμα και οι σχετικές συζητήσεις εκτός λογικών ορίων. Όχι… Ούτε και για πόλεμο και ειρήνη σκοπεύω να μιλήσω. Τα πράγματα κι εδώ είναι ξεκάθαρα, βρωμάει …

ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ  ΔΗΜΟΠΡΑΤΗΣΗ –  ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΑΒΗ ΑΥΤΩΝ Είναι σε όλους γνωστό ότι ένα μεγάλο μέρος του ετήσιου Κρατικού Προϋπολογισμού διατίθεται σε Δημόσια Έργα τα οποία είναι απαραίτητα για την εύρυθμη λειτουργία του κράτους . Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς πόσο απαραίτητο είναι  ο Κρατικός Μηχανισμός να δουλέψει σωστά για την ορθή κατανομή των έργων αυτών σε όλη την επικράτεια και την …

Λαμπρές ήταν εκείνες οι νύχτες του Νοέμβρη κι ας ήτανε οι μέρες σκοτεινές… ο αγώνας για την Δημοκρατία τις έλουζε με ένα πανανθρώπινο φως που έβγαινε μέσα από τις ιαχές, τις φωνές , μέσα από εκείνο το πανδαιμόνιο που σκιάχτηκε ακόμη και η ιστορία. 45 χρόνια μετά από εκείνη την εξέγερση που μας κάνει μέχρι σήμερα να συγκινούμαστε, να συζητάμε …

Το Νοέμβρη του 1973, η σπουδάζουσα νεολαία, οι φοιτητές, οι άνθρωποι με δημοκρατικό φρόνημα, ύψωσαν θαρραλέα τη φωνή τους και υπερασπίστηκαν τις αξίες της Δημοκρατίας, απέναντι στο ακροδεξιό καθεστώς που καταδυνάστευε τη χώρα μας. Φοιτητές θυσιάστηκαν, άλλοι βασανίστηκαν, πολλοί ακόμη διώχθηκαν. Εξάλλου, η καταστολή κάθε αντίδρασης στη Χούντα, οι εξορίες και οι βασανισμοί δεν ήταν κάτι καινούριο για ένα καθεστώς …

Φθινόπωρο… μαζί με του καιρού τα «ανάποδα» διανύουμε και την περίοδο της οινοποιίας! και της ουζοποιίας! Ο μούστος βράζει στις χωμένες βυτίνες ή σήμερα στα «πλαστικά» βαρέλια μέσα στα σκοτεινά κελάρια των νοικοκυριών. Τα τσίπουρα των πατημένων σταφυλιών θα αποσταχθούν στα «ρεμπίκο» για να βγει εκείνο το διάσημο ποτό μας το γνωστό  ο ύ ζ ο!!! από πού όμως πήρε …

ΠΕΙΣΜΑΤΑΡΗΣ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΑΕΙ ΠΙΣΩ – ΜΠΡΟΣ! Τας προάλλες έστησαν πάλι ένα παναϋριν πάνω στα βουνά! Συνηθίζουντο τώρα τελευταία οι Καριώτες να παίρουν τα βουνά, με αυτοκίνητα και με μηχανές βεβαίως κι όπου βρουν ξωκκλήσι μικρόν ή μεάλον, όπου βρουν πλάτανο σε ίσωμα να χει και ολίγο νεράκι, (ακόμη καλύτερα), όπου βρουν βράχο πάνω σε βράχο, σε αγνάντιο …

Τι καταλάβαμε στα αλήθεια από την εθνική τραγωδία που ζήσαμε τον περασμένο Ιούλιο και χάσαμε έτσι, μέσα σε μερικές ώρες τόσους συνανθρώπους μας; Ως πότε οι «υπεύθυνοι – ανεύθυνοι» θα ρίχνουν ό ένας στον άλλο, όλο το κρίμα και το ανάθεμα; Ως πότε θα πνιγόμαστε, θα καιγόμαστε, θα θρηνούμε και θα εξοργιζόμαστε βρίζοντας τους πάντες εκτός βέβαια από τους εαυτούς …

Αντί προλόγου Όταν τελείωσα την έρευνα που ακολουθεί και ανακοίνωσα σε φίλους τα αποτελέσματά της, καθώς και την πρόθεσή μου να τα δημοσιεύσω, οι γνώμες σχεδόν όλων κινήθηκαν περίπου προς την ίδια κατεύθυνση: – Τι τα σκαλίζεις; Βρωμάει το διαδίκτυο από τέτοια… Εσύ θα το καθαρίσεις; – Καλά, όλοι το ξέρουν ότι αυτά τα αποφθέγματα είναι απάτες… – Γιατί εσύ;… …

Δεν θάθελα να κλείσω των κύκλο των αφηγημάτων μου για τη ζωή στον Δημοκρατικό Στρατό με μαύρο. Θέλω να ρίξω λίγο κόκκινο στην νύχτα του εμφύλιου, όχι αίμα, αλλά το ρόδινο μιας αυγής. Γιατί είδα πολλές ρόδινες αυγές, όταν κοιμόμαστε κάτω απ’ τ’ άστρα. Αγάπησα την ικαριώτικη φύση, γιατί μας προφύλαξε και μας έκρυψε και γιατί την είδα τις έναστρες …

              Χρ. Ι. Στεφανάδης Εικοσιπέντε χρόνια πριν… 30 Ιουλίου 1993 στην Ικαρία. Ήταν μέρα μεσημέρι, ο κόσμος πετάχτηκε έξω από τα σπίτια και τις παραλίες, αντικρίζοντας ένα μαύρο σύννεφο, που σαν ένα σεντόνι είχε καλύψει την θάλασσα που έπεσε ο μυθικός Ίκαρος. Οι καμπάνες των εκκλησιών, που στα χωριά της επαρχίας δεν καλούν μόνο …