35
Στον απόηχο της εκδήλωσης-συζήτησης της ΤΕ Ικαρίας- Φούρνων του Κ.Κ.Ε. στις 31/10 με θέμα την παιδεία, δημοσιεύθηκε το παρακάτω Δελτίο Τύπου, όπου τονίζονται οι δηλώσεις του κ. Βαγγέλη Μαρούπα, εκπαιδευτικού και μέλους της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε.
« Το κεφάλαιο έχει μέγιστο ενδιαφέρον για το περιεχόμενο της μόρφωσης. Τον αυριανό εργαζόμενο φροντίζει να είναι φτηνός, αναλώσιμος, που θα έχει υποστεί τέτοια ιδεολογική επίθεση που θα είναι ως και υποστηρικτής της κυρίαρχης πολιτικής. Γι’ αυτό οι αστικές κυβερνήσεις διαμορφώνουν προγράμματα σπουδών σε πολλές καπιταλιστικές χώρες, με στροφή στις δεξιότητες, όπως για παράδειγμα μάθημα
«επιχειρηματικότητας».
Σήμερα οι ταξικοί φραγμοί οξύνονται στην παιδεία. Παιδιά που ζουν στη φτώχεια, που το σπίτι τους το χτυπά η ανεργία, που στην οικογένειά τους ζουν με την αγωνία του αν θα έχουν ρεύμα ή φαΐ αύριο, δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες και δυνατότητες «να πάρουν τα γράμματα» με παιδιά που κάνουν φροντιστήριο ακόμη και από το δημοτικό, που μια σειρά οικονομικά προβλήματα δεν τα απασχολούν, που οι γονείς τους δε λείπουν όλη μέρα στο μεροκάματο και έχουν το χρόνο να τα διαβάσουν, να τα στηρίξουν.
Η λεγόμενη αξιολόγηση που προωθεί το υπουργείο δεν είναι κάτι καινούριο. Έχουν επιχειρήσει με διάφορους τρόπους να την προωθήσουν η Διαμαντοπούλου επί ΠΑΣΟΚ, ο Γαβρόγλου επί ΣΥΡΙΖΑ και τώρα επί ΝΔ η Κεραμέως.
Προωθείται η «αυτονομία» της σχολικής μονάδας. Δηλαδή το κράτος αποσύρεται κεντρικά από την ευθύνη που έχει για την οργάνωση της σχολικής εκπαίδευσης, η οποία ευθύνη σταδιακά μεταφέρεται σε άλλο επίπεδο π.χ. στην Τοπική Διοίκηση ή και στο ίδιο το σχολείο στρώνοντας δρόμο για να εισέλθει η «κοινωνία» (δηλαδή η τσέπη των οικογενειών και των χορηγών) στο σχολείο.
Ο καπιταλισμός παράγει ανεκπλήρωτες δυνατότητες και αυτό αποτυπώνεται στο παιδαγωγικό κλίμα, σε φαινόμενα μπούλινγκ, στην παπαγαλία, στη γλωσσική φτώχεια κ.α.
Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες μπαίνουμε στην πρώτη γραμμή της πάλης. Είναι μεγάλος σταθμός η απεργία στις 9 Νοέμβρη, να συναντηθούμε εκεί και για τα μεγάλα ζητήματα της παιδείας αλλά και της ακρίβειας και του ιμπεριαλιστικού πολέμου.
Στην Ελλάδα, η προώθηση της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής έχει καθυστερήσει λόγω της πάλης των εργαζομένων, των γονιών, των μαθητών, των εκπαιδευτικών.
Αυτά που προτείνουμε έχουν γίνει πράξη πριν από δεκαετίες στη Σοβιετική Ένωση και σε άλλες σοσιαλιστικές χώρες, στο σοσιαλισμό που γνωρίσαμε και είχε ως κριτήριο την κάλυψη των ολοένα και διευρυνόμενων αναγκών. Στο σοσιαλισμό που απογείωσε την αξιοποίηση των παραγωγικών δυνάμεων προσφέροντας πρωτόγνωρες κατακτήσεις στους λαούς και τη νεολαία.
Παρέχεται σε όλα τα παιδιά προσχολικής ηλικίας δημόσια και δωρεάν Προσχολική Αγωγή, εξασφαλίζεται αποκλειστικά δημόσια δωρεάν γενική δωδεκάχρονη εκπαίδευση μέσα από έναν τύπο σχολείου με ενιαία δομή, πρόγραμμα, διοίκηση και λειτουργία, υλικοτεχνική υποδομή, ενιαία εκπαιδευμένο εξειδικευμένο προσωπικό. Τα συστήματα αξιολόγησης στοχεύουν στην εμπέδωση της γνώσης, στην ανάπτυξη διαλεκτικής – υλιστικής σκέψης, στην αυτοπειθαρχία και τη συλλογικότητα. Εξασφαλίζεται αποκλειστικά δημόσια δωρεάν επαγγελματική εκπαίδευση μετά από τη γενική (βασική)
υποχρεωτική εκπαίδευση» .
Για την περιοχή μας ειπώθηκε ότι:«Στην Ικαρία των 960 μαθητών σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες, οι μαθητές έχουν ανάγκη από: σύγχρονα σχολεία, εκπαιδευτικούς και ειδικό προσωπικό με μόνιμο διορισμό, προσωπικό καθαριότητας πλήρους απασχόλησης για όλα τα σχολεία, ασφαλείς και δωρεάν μεταφορές από και προς το σχολείο τους, κατάργηση της Τράπεζας Θεμάτων και της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής.
Οι γονείς μαζί με τα παιδιά τους είναι αναγκαιότητα μέσα από τους συλλόγους τους να παλέψουν για: γενναία χρηματοδότηση των Σχολικών Επιτροπών από το κράτος, ώστε να αντιμετωπιστεί το αυξημένο κόστος λειτουργίας των σχολείων (θέρμανση, ρεύμα, ΔΕΚΟ, υλικοτεχνική υποδομή), για παιδιάτρους σε όλες τις δημοτικές ενότητες του νησιού, κατάργηση του Φ.Π.Α. σε όλα τα σχολικά είδη, χωρίς άλλη χρονοτριβή να λειτουργήσει πλήρως στελεχωμένο το ειδικό σχολείο».
Τέλος, μεταξύ τοποθετήσεων και παρεμβάσεων μετά τις προγραμματισμένες ομιλίες αναδείχθηκε, για άλλη μια φορά, το γεγονός της έλλειψης βοηθητικού προσωπικού στο Ειδικό Σχολείο της Ικαρίας και στην ειδική αγωγή, από γονέα παιδιού ΑΜΕΑ.
