Από τον πατέρα στην Κάρπαθο που δεν άντεξε τον στιγματισμό του παιδιού του μέχρι το αγόρι που δολοφονήθηκε στην Κυψέλη, από τον Ζακ, τη Γεωργία, τα κορίτσια που ήταν θύματα του Στάθη Παναγιωτόπουλου και τους αόρατους ανάπηρους, μέχρι τους γέροντες που προδίδονται από τους υπαλλήλους των ελεγκτικών αρχών οι οποίοι θα έπρεπε να τους προστατεύουν, παντού , το μοτίβο είναι το ίδιο.
Ο ισχυρός έχει πάντα το πάνω χέρι, η δικαιοσύνη και οι θεσμοί είναι πάντα πολύ αργοί αν όχι συνεργοί στα εγκλήματα. Όλα λειτουργούν πάντα εις βάρος των αδύναμων.
Μιλάτε ακόμα για το… συμφέρον της πατρίδας;
