Μπορεί το νομοσχέδιο που έφερε η Κυβέρνηση για την μερική αντικατάσταση του νόμου που αφορά την αυτοδιοίκηση να είναι κατώτερο των αναγκών και σίγουρα δεν δικαιολογεί τα δύο χρόνια προετοιμασίας που προηγήθηκαν, αλλά η θέση της πλειοψηφίας των συλλογικών οργάνων της αυτοδιοίκησης ΚΕΔΕ και ΕΝΠΕ που υιοθέτησε η κα Καλογήρου και η παράταξη της είναι επιεικώς απαράδεκτη.
Οι σύμβουλοι της πλειοψηφίας – πολλούς από τους οποίους ακούγαμε να μιλούν για πρώτη φορά – ούτε λίγο ούτε πολύ επανέλαβαν πολλές φορές για να το εμπεδώσουμε, ότι οι Έλληνες πολίτες είναι ανώριμοι για να συνεργαστούν μεταξύ τους για να σχεδιάσουν το αύριο της Περιφέρειας και χρειάζονται τουλάχιστον 30 χρόνια για να φτάσουν στο επίπεδο των υπολοίπων ευρωπαίων ώστε να υιοθετήσουμε την απλή αναλογική που εκείνοι χρησιμοποιούν. Αλλά δεν μας είπαν οι κατά τα άλλα ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ ποιος ευθύνεται που μείναμε τόσο μακριά από την Ευρώπη.
Προφανώς τα λένε αυτά έχοντας εκτιμήσει θετικά τα αποτελέσματα των μονοκομματικών κυβερνήσεων που μας διοίκησαν τα τελευταία 40 χρόνια, αλλά και των «ισχυρών» μονοπαραταξιακών διοικήσεων των δήμων και των νομαρχιών/περιφερειών. Είναι ευχαριστημένοι με την αναποτελεσματικότητα, την αδιαφάνεια, τη συναλλαγή, τις πελατειακές σχέσεις και τη διαφθορά που σύμφωνα με τους πολίτες χαρακτηρίζει τη λειτουργία της αυτοδιοίκησης και βασίζεται ακριβώς στο πλειοψηφικό σύστημα που δίνει στη πρώτη παράταξη του 2ου γύρου το 60% των εδρών ανεξάρτητα των ποσοστών που έχει πάρει στον πρώτο γύρο που στη περίπτωση της κας Καλογήρου ήταν μόλις 31%; Είναι ευχαριστημένοι με τον τρόπο που λειτουργεί το Περιφερειακό Συμβούλιο που ασχολείται κυρίως με δευτερεύοντα θέματα, ενώ τα σημαντικά που αφορούν το σήμερα και το αύριο των νησιών μας τα περνούν από κάτω από το τραπέζι «αξιοποιώντας» δημιουργικά την πλαστή πλειοψηφία τους.
Ηταν ιδιαίτερα υποκριτικό από πολλούς συμβούλους της πλειοψηφίας να μιλάνε ανοιχτά για τις πολιτικές συναλλαγές που θα έρθουν ……..στο μέλλον για τις θέσεις των αντιπεριφερειαρχών εξ αιτίας των συνεργασιών που θα φέρει ο εκλογικός νόμος, όταν οι ίδιοι εκπροσωπούν ακριβώς αυτή την συναλλαγή, ενώ διατηρούν τις θέσεις αυτές παρά τις διαφωνίες τους προσωπικά με τη Περιφερειάρχη που έχουν εκφράσει δημόσια. Τόσο μεγάλη ανησυχία υπάρχει για το μέλλον …..του τόπου που θα μείνει ακυβέρνητος.
Το καλύτερο ανέκδοτο μας το επιφύλαξε η ίδια η κα Καλογήρου σε μια πεντάλεπτη παρέμβαση της για το τέλος της συνεδρίασης (άλλωστε για μια ακόμη φορά δεν ήταν παρούσα σε μια συζήτηση για ένα τόσο σοβαρό θέμα), ήταν αυτό της «νησιωτικότητας». Αφού ζήτησε συνολικά την απόσυρση του νομοσχεδίου και την συζήτηση του από την αρχή χωρίς να έχει υποβάλλει ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ σε ότι αφορά το θεσμικό πλαίσιο εδώ και δύο χρόνια, ζήτησε να υπάρξει ειδική επιτροπή για τη νησιωτικότητα.
Τι εμπόδισε τη κα Καλογήρου και τις παρατάξεις που διοίκησαν τη χώρα εδώ και 40 χρόνια και έχουν σήμερα την απόλυτη πλειοψηφία στην ΕΝΠΕ να το έχουν κάνει τα χρόνια που πέρασαν και να φέρουν τις προτάσεις τους στο τραπέζι «στριμώχνοντας» τη Κυβέρνηση;
Γιατί η κα Καλογήρου δεν υιοθέτησε τη πρόταση που της έχω κάνει δημόσια και προσωπικά από την αρχή της θητείας μας ώστε να ζητήσει από την ΕΝΠΕ να δημιουργήσει Επιτροπή Νησιωτικότητας για να ετοιμάσουμε -μαζί με τους συναδέλφους από τις άλλες νησιωτικές περιφέρειες και τα νησιά της Ελλάδας- προτάσεις για όλα τα θέματα που αφορούν στα νησιά είτε αφορούν τον τρόπο διοίκησης τους, είτε τον τρόπο και τις πολιτικές ανάπτυξης τους. Αντίθετα ούτε χτες, ούτε στο πρόσφατο αναπτυξιακό συνέδριο είχε να προτείνει κάτι το συγκεκριμένο πέρα από γενικολογίες.
Και αν η κα Καλογήρου δεν έχει προτάσεις να καταθέσει, γιατί δεν υιοθετεί τις προτάσεις που έχουμε καταθέσει εμείς για το θέμα αυτό αξιοποιώντας τις πολλές ευκαιρίες που μας έχουν δοθεί τα χρόνια που πέρασαν και βρίσκονται αναρτημένες δημόσια (ioannispilanis.blogspot.gr).Ανάλογες προτάσεις καταθέσαμε και στο αναπτυξιακό συνέδριο σε θέματα νησιωτικής ανάπτυξης, αγροτικής ανάπτυξης, τουρισμού, αυτοδιοίκησης κάνοντας κριτική στους υπουργούς της Κυβέρνησης για σοβαρές ελλείψεις στη πολιτική τους. Εκτός και αν η άποψη, η γνώση και οι τεκμηριωμένες προτάσεις είναι …. καταδικαστέες και εκνευρίζουν τους «αρίστους» της παράταξης της κας Καλογήρου και την ίδια.
Αν η κα Καλογήρου και οι παρατάξεις του χθες το μόνο που έχουν να προτείνουν είναι τις ….επιτυχίες που γνωρίζουν καλά οι πολίτες των νησιών, εμείς υποστηρίζουμε ότι είναι ώριμες οι συνθήκες για να υπάρξει πραγματική ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ με προτάσεις που θα συνεργάζεται με τις δημιουργικές και παραγωγικές δυνάμεις του τόπου για να διαμορφώσουν ΜΑΖΙ το ΟΡΑΜΑ για το αύριο και το ΣΧΕΔΙΟ για την υλοποίηση του. Στη πορεία αυτή χρειάζεται να συστρατευθούν όλες και όλοι που έχουν προτάσεις για το αύριο των νησιών μας και δεν ανησυχούν κυρίως για το ……….. σε ποιόν θα πάνε οι έμμισθες θέσεις των αντιπεριφερειαρχών και πως θα εξασφαλίσουν τη ψήφο των συμπολιτών μας μέσα από χρηματοδοτήσεις του τύπου «και ότι άλλο προκύψει».
Ο τόπος μας έχασε πολλές ευκαιρίες στο πρόσφατο παρελθόν όταν και άφθονα λεφτά υπήρχαν και υπάλληλοι. Ο τόπος μας συνεχίζει και σήμερα, τις δύσκολες μέρες που περνάμε, να χάνει ευκαιρίες γιατί δεν υπάρχει σχέδιο. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Γιάννης Σπιλάνης
ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΖΩΗΣ με το ΑΙΓΑΙΟ
Η ομιλία του Γ. Σπιλάνη στο τελευταίο Περιφερειακό Συμβούλιο Β. Αιγαίου :
Αγαπητοί συνάδελφοι,
το πόσο καλά λειτουργεί ο σημερινός νόμος φαίνεται ξεκάθαρα μέσα στην αίθουσα αυτή και στη σημερινή συζήτηση που γίνεται με απουσία της Περιφερειάρχη και των περισσοτέρων συμβούλων. Και αυτό συμβαίνει γιατί η πλαστή πλειοψηφία του 60% των συμβούλων που δίνει ο εκλογικός νόμος ανεξάρτητα του ποσοστού που πήρε ο συνδυασμός στο πρώτο γύρο και ο τρόπος που η περιφερειακή αρχή την χειρίζεται έχει αφαιρέσει κάθε ενδιαφέρον από τις συζητήσεις και έχει μετατρέψει το ΠΣ από το κέντρο λήψης αποφάσεων σε μια διαδικασία ρουτίνας. Αντίθετα οι αποφάσεις ουσίας που αφορούν στην ανάπτυξη της Περιφέρειας λαμβάνονται πίσω από κλειστές πόρτες. Τις καταγγελίες για υποβάθμιση του ΠΣ που έχει υποβάλει σύσσωμη η αντιπολίτευση δεν έχει καν δεχτεί να συζητήσει η περιφερειακή πλειοψηφία.
Το δεύτερο σημαντικό είναι ότι ενώ η συζήτηση για την αναμόρφωση του νομοθετικού πλαισίου για την αυτοδιοίκηση έχει ξεκινήσει εδώ και 2 χρόνια, καμία κατάθεση προτάσεων δεν έχει γίνει σχετικά με όσα θα θέλαμε να αλλάξουν. Αλλά ούτε και σήμερα η εισήγηση της περιφερειακής αρχής αλλά και των άλλων παρατάξεων περιλάμβαναν προτάσεις σε αντίθεση με εμάς που έχουμε καταθέσει προτάσεις που βάζουμε και σήμερα στο τραπέζι (βλ. συνημμένο). Αντίθετα περιλάμβαναν μόνο την απόρριψη των κυβερνητικών προτάσεων ζητώντας απόσυρση του νομοσχεδίου και διάλογο …από μηδενική βάση, χωρίς τη κατάθεση της όποιας πρότασης, ούτε γενικής, ούτε ειδικά για τα νησιά. Η περιφερειακή πλειοψηφία δεν παύει να επικαλείται τα πραγματικά προβλήματα της υποστελέχωσης όταν αυτά οφείλονται σε πολιτικές που επέβαλε η προηγούμενη κυβέρνηση που ανήκει στο ίδιο κόμμα με εκείνη, και τα ανύπαρκτα της υποχρηματοδότησης (αφού οι μεταφορές ανεκτέλεστων έργων έφτασε το τέλος του 2017 τα 22 εκ €),
Μερικά σύντομα σχόλια για το Νομοσχέδιο που κατέθεσε η Κυβέρνηση ειδικά σε ότι αφορά το θεσμό της Περιφέρειας:
– Θετικό στοιχείο η απλή αναλογική, αλλά αναγκαίος ο καθορισμός ελάχιστου % εισόδου ανάλογα με τον συνολικό αριθμό εδρών. Κατά την άποψη μας 3 έδρες είναι το ελάχιστο που χρειάζεται για να λειτουργεί ένας συνδυασμός. Όχι να περάσουμε από τη «στρέβλωση της ψήφου» και την «αλαζονεία της πλαστής αυτοδυναμίας» στην «ακυβερνησία των προσωπικών στρατηγικών” και της απλής καταγραφής δυνάμεων.
– Δεν είναι φανερή η αναγκαία βελτίωση των ελέγχων νομιμότητας και οικονομικός έλεγχος των πράξεων της αυτοδιοίκησης χωρίς αυτοί να υπεισέρχονται σε θέματα σκοπιμότητας (κυρίως από τους οικονομικούς ελεγκτές). Οι πρωτοβάθμιοι εσωτερικοί έλεγχοι πρέπει να ενισχυθούν.
– Δεν φαίνεται ο νόμος να συμβάλει στην αναγκαία αποσυμφόρηση των Συμβουλίων από διοικητικά θέματα ρουτίνας που πρέπει να λαμβάνονται από μονοπρόσωπα ή ολιγομελή σώματα ώστε το ΠΣ να εστιάζει στο σημαντικό θέμα του αναπτυξιακού σχεδιασμού και της λήψης αποφάσεων στα θέματα εφαρμογής της πολιτικής αυτής
– Δεν φαίνεται να ενισχύονται οι συμμετοχικές διαδικασίες (πχ. Επιτροπή Διαβούλευσης) και να εισάγονται «ποινές» όταν δεν τηρείται η νομιμότητα σε ουσιαστικά θέματα όπως ο στρατηγικός σχεδιασμός, η υλοποίηση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, η ενημέρωση για τη λειτουργία των νομικών προσώπων
– Τα θέματα ανακατανομής των αρμοδιοτήτων παραπέμπονται από το νομοσχέδιο στο μέλλον, ενώ δεν φαίνεται ποιος θα είναι ο στόχος. Η αναγκαιότητα «της αποκλειστικότητας» της απόφασης σε ένα επίπεδο λήψης αποφάσεων και της διόρθωσης των στρεβλώσεων που προέκυψαν από τις διαδοχικές μεταφορές αρμοδιοτήτων στην αυτοδιοίκηση κρατικών αρμοδιοτήτων πρώτα αυτών του διορισμένου νομάρχη και μετά του διορισμένου ΓΓ Περιφέρειας.
– Δεν φαίνεται ο νόμος να εισάγει τη ρήτρα νησιωτικότητας ειδικά σε ότι αφορά στις Περιφέρειες
Στα νησιά η έννοια των τοπικών θεμάτων είναι πολύ πιο ξεκάθαρη απ’ότι στην ηπειρωτική χώρα. Δεν υπάρχουν ούτε εθνικά ούτε περιφερειακά έργα στα νησιά, αλλά υπάρχουν μόνο περιφερειακά δίκτυα και οριζόντιες δράσεις. Η ενίσχυση των προϋπολογισμών της νησιωτικής αυτοδιοίκησης είναι απαραίτητη για να λάβει υπόψη των πρόσθετο κόστος κατασκευής και λειτουργίας των υποδομών και των υπηρεσιών δημοσίου συμφέροντος στα νησιά, αλλά και της κατασκευής τουλάχιστον των βασικών υποδομών ανεξάρτητα του πληθυσμού που έχει ένα νησί.
Το κράτος και η νησιωτική αυτοδιοίκηση πρέπει να οργανώσουν με τέτοιο τρόπο της υπηρεσίες τους ώστε να εφαρμόζεται η αρχή της μη μετακίνησης του νησιώτη για την εξυπηρέτηση του με ελέγχους για τη τήρηση της νομιμότητας και εξασφάλιση της διαφοροποίησης του ελέγχοντος από αυτό που αδειοδοτεί.
Να δοθεί η δυνατότητας αδειοδότησης επιχειρήσεων σε σχέση με αναπτυξιακά κριτήρια εφαρμόζοντας έννοιες όπως του κορεσμού και της φέρουσας ικανότητας.
Το κράτος πρέπει να υιοθετεί κεντρικές πολιτικές και να νομοθετεί λαμβάνοντας υπόψη τις νησιωτικές ιδιαιτερότητες.
Πρέπει να κατοχυρωθεί ο αναπτυξιακός ρόλος της Περιφέρειας με μεταφορά αρμοδιοτήτων από τη κεντρική διοίκηση για όσα έργα δεν είναι εθνικής η διαπεριφερειακής εμβέλειας.
Ενίσχυση των νησιωτικών δήμων για υπηρεσίες προς τους πολίτες, για τη κοινωνική πολιτική και πολιτική ποιότητας ζωής συμπεριλαμβανόμενων και των υποδομών. Απαραίτητη είναι ειδική υποστήριξη των μικρών νησιωτικών δήμων.
Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η επιμονή πολλών συμβούλων της πλειοψηφίας να υποστηρίζουν ότι η ελληνική κοινωνία δεν είναι ώριμη να υιοθετήσει την απλή αναλογική που εφαρμόζεται με επιτυχία στη πλειοψηφία των ευρωπαϊκών χωρών, υπογραμμίζοντας ότι θα χρειαστούν 20 και 30 χρόνια να φτάσει σε αυτό το επίπεδο. Το ερώτημα που τίθεται είναι ποιές πολιτικές παρατάξεις είναι αυτές που ευθύνονται για την “ανωριμότητα” του ελληνικού λαού αν όχι αυτές που κυβέρνησαν για 40 χρόνια.
